Kraina Paradoksów

Kariera, Melancholia

Na rozstaju dróg – kiedy zaczyna się dorosłość?

Z pewnością nie jestem już dzieciakiem, ale nadal nie czuję się dorosła. Nie wiem właściwie gdzie się znajduję i kim teraz jestem. Chyba tkwię gdzieś pomiędzy, w poczekalni do dorosłości. Nie potrafię nawet określić, czy moje uczucia i zachowanie są zbliżone do buntu młodzieńczego, czy bardziej do kryzysu wieku średniego.

Poszukiwania, plany i wielki chaos

Jestem przepełniona sprzecznymi pragnieniami i oczekiwaniami. Próbuję okiełznać swoje myśli i zebrać je w logiczną całość. Brakuje mi jeszcze kilku elementów tej układanki, ale nie mam pojęcia jakich konkretnie i gdzie ich szukać. Liceum i studia to strasznie burzliwy okres. Bezustannie próbujemy nowych rzeczy i szukamy swojej drogi. Snujemy idealistyczne wizje swojej przyszłości. Chcemy być kimś, zwrócić na siebie uwagę i zostawić po sobie ślad. Za wszelką cenę próbujemy uniknąć przeciętności i wyróżnić się z szarego tłumu. Poznajemy mnóstwo ludzi, a jeszcze więcej znika z naszego życia z bliżej nie znanych przyczyn. Przeżywamy coraz więcej rozczarowań. Kruszymy nawzajem swoje serca jak lód do kolejnego drinka.

Czytaj dalej

Udostępnij:

Czas czytania: 2 min

Kariera, Motywacja

Ludzie Sukcesu vs. Polaki Cebulaki

BY Kraina Paradoksów

Pogardzam paskudnym lenistwem połączonym z narzekaniem na swój los. Opowiadaniem wszystkim dookoła jak to ciężko, źle i beznadziejnie. Najgorsi są ludzie którzy nienawidzą swojej pracy, odliczają tylko czas do weekendu, wakacji, emerytury, ale nie robią absolutnie NIC, by cokolwiek zmienić. Zazdroszczą każdemu zadowolonemu człowiekowi, któremu coś się udało. Zwykle widzą w nim zadufanego w sobie oszusta, cwaniaka i złodzieja. I pijaka. „Bo każdy pijak to złodziej.”

Oby do piątku

Zdecydowana większość ludzi, których spotykam sprawia wrażenie, jakby całe ich życie było pasmem zmartwień i niepowodzeń. Zawsze znajdują powód, by sobie ponarzekać i wytykać palcami innych. Opłakują nadejście każdego poniedziałku i łypią złowrogo na współpasażerów w komunikacji. Przeklinają w duchu wszystkich uśmiechniętych i spełnionych ludzi sukcesu, którzy promienieją szczęściem. Problem w tym, że dostrzegają tylko końcowy efekt ich mozolnej pracy. Nie znają długiej i krętej drogi, pełnej porażek i wątpliwości, którą zapewne przeszedł każdy, kto chciał odbić się od trampoliny przeciętności.

Czytaj dalej

Udostępnij:

Czas czytania: 3 min

Kariera, Melancholia

Kiedy ambicja zmienia się w pracoholizm

BY Kraina Paradoksów

Moja ambicja znowu wygrała pojedynek z rozsądkiem. Dołożyłam sobie tyle obowiązków, że myliłam już dni tygodnia. Koncentrowałam się wyłącznie na zadaniach do wykonania i za bardzo się w nie zaangażowałam. Aby nie popaść w pracoholizm, postanowiłam włączyć tryb slow i sprawić, by ostatnie mordercze dni odeszły w niepamięć.

Może czasem warto zwolnić?

W końcu miałam czas odsapnąć, odizolować się od irytujących mnie bodźców i nareszcie się wyspać. Dopieszczałam każdą najdrobniejszą czynność powolnego poranka i leżałam w dresach, delektując się moją ulubioną truskawkową kaszką dla dzieci (sentyment z dzieciństwa). Postanowiłam się dotlenić, spakowałam plecak, chwyciłam aparat i wyruszyłam na długi samotny spacer. Nie pamiętam kiedy mogłam po prostu iść przed siebie i nie patrzeć na zegarek. Przemierzać ulice, odkrywać nowe miejsca i obserwować. Zawsze kiedy jestem w Warszawie, pędzę jak głupia na zajęcia lub do pracy, stoję (a raczej lewituję) w tłumie zapoconych ludzi w metrze lub biegnę na pociąg z wywieszonym językiem, by jak najszybciej wrócić do domu. Tym razem było zupełnie inaczej. Czułam się wolna i nic mnie nie ograniczało. Jakbym nie należała do tego świata i przeniosła się do równoległej rzeczywistości. Podpatrywałam codzienne czynności mieszkańców i starałam się jak najlepiej uchwycić wyjątkowe momenty. Pierwszy raz od bardzo dawna miałam dzień tylko dla siebie. Wszystko robiłam wyłącznie dlatego, że CHCIAŁAM, a nie MUSIAŁAM. I choć miasto tętniło życiem jak co dzień, to ja byłam poza tym wszystkim, a czas kompletnie mnie nie dotyczył.

Czytaj dalej

Udostępnij:

Czas czytania: 3 min

Page 4 of 5« Pierwsza...«2 345 »

Na rozstaju dróg – kiedy zaczyna się dorosłość?

Poszukiwania, plany i wielki chaos

Ludzie Sukcesu vs. Polaki Cebulaki

Oby do piątku

Kiedy ambicja zmienia się w pracoholizm

Może czasem warto zwolnić?

Kategorie

Popularne teksty:

Jak mniej myśleć – zagadka rozwiązana!

Dlaczego tak trudno odnaleźć miłość?

Na rozstaju dróg – kiedy zaczyna się dorosłość?

Najnowsze komentarze

Archiwa

Tagi