Całym sercem kocham bajki Disneya i nigdy z nich nie wyrosnę. Moja playlista Disney Sztos zawsze śpieszy z pomocą, gdy mam zły humor i brakuje mi chęci do działania. Postanowiłam podzielić się z Wami 10 ulubionymi piosenkami, które na pewno Was zmotywują i dostarczą dużej dawki radości!

1. „Nie bój się chcieć” – Zwierzogród

Uciekam stąd
W nudy mgle nie chce żyć
Czy do stracenia coś mam?
Chyba nic!

Nie poddam się, mnie nie złamie nic
Każda z trudnych chwil, tylko doda sił
Marzenia są w nas
Nie trzeba nic tylko chcieć
Kto się nie boi ten już górą jest!

W moim umyśle panuje nieporządek. Chmara maleńkich zmartwień i niepewności tworzy wielką kolczastą kulę przygnębienia. Staram się to wszystko jakoś uporządkować i posegregować, ale idzie mi to dość opornie. 

Nie narzekaj!

Bez sensu jest przecież ciągle narzekać, smęcić i przynudzać. Nikogo to nie obchodzi. Poza tym „inni mają gorzej”, więc trzeba wziąć się w garść i ogarnąć. Nie można przecież robić z siebie ofiary losu i wiecznie użalać się nad sobą. Trzeba być radosnym i pogodnym, inaczej ludzie nie będą chcieli z Tobą przebywać. Smutne osobniki mają w życiu pod górkę. Przyjrzyjmy się chociażby takim ofertom pracy. Najczęściej wymagane cechy osobowości to: otwartość, komunikatywność i łatwość w nawiązywaniu kontaktów. A co jeśli jesteś aspołecznym introwertykiem i nie lubisz ludzi, bo zdecydowana większość z nich to idioci? Na starcie jesteś wykluczony. To podchodzi pod dyskryminację!

Z pewnością nie jestem już dzieciakiem, ale nadal nie czuję się dorosła. Nie wiem właściwie gdzie się znajduję i kim teraz jestem. Chyba tkwię gdzieś pomiędzy, w poczekalni do dorosłości. Nie potrafię nawet określić, czy moje uczucia i zachowanie są zbliżone do buntu młodzieńczego, czy bardziej do kryzysu wieku średniego. 

Poszukiwania, plany i wielki chaos

Jestem przepełniona sprzecznymi pragnieniami i oczekiwaniami. Próbuję okiełznać swoje myśli i zebrać je w logiczną całość. Brakuje mi jeszcze kilku elementów tej układanki, ale nie mam pojęcia jakich konkretnie i gdzie ich szukać. Liceum i studia to strasznie burzliwy okres. Bezustannie próbujemy nowych rzeczy i szukamy swojej drogi. Snujemy idealistyczne wizje swojej przyszłości. Chcemy być kimś, zwrócić na siebie uwagę i zostawić po sobie ślad. Za wszelką cenę próbujemy uniknąć przeciętności i wyróżnić się z szarego tłumu. Poznajemy mnóstwo ludzi, a jeszcze więcej znika z naszego życia z bliżej nie znanych przyczyn. Przeżywamy coraz więcej rozczarowań. Kruszymy nawzajem swoje serca jak lód do kolejnego drinka.